Vrije dag...

Na 32 uur gewerkt te hebben in het ziekenhuis , 4 dagdiensten , was ik vandaag echt blij dat ik vrij had .
De dag begon rustig , me zoon had het eerste uur vrij, dus we mochten iets langer slapen.
Dinsdags heb ik niet veel dingen , ik ben dan alleen de overblijfmoeder op de oude basisschool van mijn zoon en daarna mag ik gewoon lekker niks doen, dacht ik...........
Rond 15.00 uur ging de telefoon , me moeder huilend "ik ben gevallen in de badkamer "
Ik als een speer erheen , met allerlei enge gedachtes in me hoofd , me moeder woont gelukkig nog geen 3 minuten fietsen bij me vandaan, maar ik was er denk nu in 1 minuut.
Ik trof moeders ,84 jaar , al liggend en kermend op de grond aan , flinke buil op het hoofd en een arm die zeer , zeer pijnlijk was. Ambulance gebeld . Moeder wat te drinken gegeven en wat beter neergelegd en gelukkig daar was de ambulance.
De ambulance broeder kende ik dus dat scheelde weer.Deze gaf me moeder wat voor de pijn , waarvan ze helaas erg misselijk werd.
Moeder mee en ik snel naar huis om een auto te regelen bij 1 van de buren want mijn auto doet het op dit moment niet , baal baal, baal.
Ik naar het ziekenhuis om zeg maar eens de andere kant van de medaille te gaan bekijken.
Eerst fotoos maken van de arm en later door de scan vanwege het feit dat me moeder een flinke buil op haar hoofd had .
pffff wat een gedoe allemaal en dan dat wachten he ................................... maar goed we zaten/lagen goed en droog. Moeders af en toe al brakend in haar bakje met een bleek bekkie.
Rechter arm op 3 plaatsen gebroken maar gelukkig geen hersenafwijkingen. Aangezien me moeder brosse boten heeft , heeft operen geen zin.
Er zit dus nu een soort kartonnen doos om haar arm en zo moet het genezen. Moeder mag in ieder geval een nachtje op de afdeling neurologie blijven ter observatie , mmm tja lijkt me ook niet onverstandig, ze kan bijwijze van spreken niet eens haar eigen brood smeren , laat staan het toilet gebeuren.
Om half 9 kwam ik weer thuis ,en heb ik mijn lieve zielige moedertje aan de zusters van 4 oost toe vertrouwt , niet makkelijk hoor , als je zelf ook verpleegkundige bent.
Wat ben ik blij dat ik niet in T woon , want dit wat er nu is gebeurd daar ben ik dus altijd bang voor geweest. Alleen jammer dat mijn ex vriend dit niet snapte en geen geduld had om te wachten , dan vraag je je zelf ook wel eens af hield hij dan wel van mij en wanneer is zo iemand dan eigenlijk tevreden......................

GRRRRRRRRRRRRRRRRRR en tot overmaat van ramp , zie ik net dat ik een soort openlucht zwembad heb gecreeerd in mijn keuken.
Mijn wasmachine weet niet meer dat hij een wasmachine is maar denkt een golfslag bad te zijn. HELPPPPPPPPPPP