Thuis

En dan is het zover , na een hectische week , waarin ik het ziekenhuis meer heb gezien dan mij lief was zijn ze Samen thuis, Stip en Pim. Mijn lieve moedertje opgenomen in het ziekenhuis , zwevend tussen hemel en aarde. Mijn lieve moedertje ,die niet meer weet wie we zijn en niks meer kan, en eigenlijk alleen maar slaapt, soms even wakker om heel zacht wat te brabbelen en rondkijkend met 1 oog open. Het enigste wat we nu moeten hebben is geduld en afwachten , hoe het afloopt...................... 


 T is niet altijd even makkelijk De scherpe kanten van het leven te dragen Probeer vooral het goede te zien En koester de mooie dagen