Vrije dag...

Na 32 uur gewerkt te hebben in het ziekenhuis , 4 dagdiensten , was ik vandaag echt blij dat ik vrij had .
De dag begon rustig , me zoon had het eerste uur vrij, dus we mochten iets langer slapen.
Dinsdags heb ik niet veel dingen , ik ben dan alleen de overblijfmoeder op de oude basisschool van mijn zoon en daarna mag ik gewoon lekker niks doen, dacht ik...........
Rond 15.00 uur ging de telefoon , me moeder huilend "ik ben gevallen in de badkamer "
Ik als een speer erheen , met allerlei enge gedachtes in me hoofd , me moeder woont gelukkig nog geen 3 minuten fietsen bij me vandaan, maar ik was er denk nu in 1 minuut.
Ik trof moeders ,84 jaar , al liggend en kermend op de grond aan , flinke buil op het hoofd en een arm die zeer , zeer pijnlijk was. Ambulance gebeld . Moeder wat te drinken gegeven en wat beter neergelegd en gelukkig daar was de ambulance.
De ambulance broeder kende ik dus dat scheelde weer.Deze gaf me moeder wat voor de pijn , waarvan ze helaas erg misselijk werd.
Moeder mee en ik snel naar huis om een auto te regelen bij 1 van de buren want mijn auto doet het op dit moment niet , baal baal, baal.
Ik naar het ziekenhuis om zeg maar eens de andere kant van de medaille te gaan bekijken.
Eerst fotoos maken van de arm en later door de scan vanwege het feit dat me moeder een flinke buil op haar hoofd had .
pffff wat een gedoe allemaal en dan dat wachten he ................................... maar goed we zaten/lagen goed en droog. Moeders af en toe al brakend in haar bakje met een bleek bekkie.
Rechter arm op 3 plaatsen gebroken maar gelukkig geen hersenafwijkingen. Aangezien me moeder brosse boten heeft , heeft operen geen zin.
Er zit dus nu een soort kartonnen doos om haar arm en zo moet het genezen. Moeder mag in ieder geval een nachtje op de afdeling neurologie blijven ter observatie , mmm tja lijkt me ook niet onverstandig, ze kan bijwijze van spreken niet eens haar eigen brood smeren , laat staan het toilet gebeuren.
Om half 9 kwam ik weer thuis ,en heb ik mijn lieve zielige moedertje aan de zusters van 4 oost toe vertrouwt , niet makkelijk hoor , als je zelf ook verpleegkundige bent.
Wat ben ik blij dat ik niet in T woon , want dit wat er nu is gebeurd daar ben ik dus altijd bang voor geweest. Alleen jammer dat mijn ex vriend dit niet snapte en geen geduld had om te wachten , dan vraag je je zelf ook wel eens af hield hij dan wel van mij en wanneer is zo iemand dan eigenlijk tevreden......................

GRRRRRRRRRRRRRRRRRR en tot overmaat van ramp , zie ik net dat ik een soort openlucht zwembad heb gecreeerd in mijn keuken.
Mijn wasmachine weet niet meer dat hij een wasmachine is maar denkt een golfslag bad te zijn. HELPPPPPPPPPPP

Verdriet

Ik moet dit even van me afbloggen ......................
Soms snap ik niks meer van het leven.
Zo denk je dat je alles voor elkaar heb en plotsklaps word dat ontnomen.
Vanavond vertelde me vriendje dat hij niet meer met mij verder wilde.
We zien elkaar te weinig was de reden en waarschijnlijk is dat over een half jaar of jaar nog zo.
Ik wil en kan gevoelsmatig niet verhuizen naar een dorpje ,met kinderen in een school leeftijd en een moeder die 85 jaar is en in me buurt woont.
Daar had ik het al eens met hem over gehad en gevraagd of we bijvoorbeeld dan niet in julianadorp konden wonen, maar daar is verder niks op ondernomen. Ik denk dat er stiekum meer reden zijn , mijn kids zijn niet de makelijkste en op de momenten dat hij hier was moest ik vaak mijn aandacht ontzettend verdelen , gevoel matig heb ik alles gegeven maar soms is dat dus blijkbaar nog niet genoeg.Hij heeft een eigen huis in T en dat verkopen zou geld verlies geven. Ik kan dat best begrijpen maar er is niks aan de situatie veranderd in 1,5 jaar en dat maakt me ook wel boos , had mij dan niet zo lang aan de lijn gehouden..............
Verdriet , verscheurd , gedumpt en onmacht is wat ik voel , ik mag nu weer alleen verder na 1,5 jaar vriendschap.
Ik denk ....Waarom ik........... Waarom nu ....................

Waarom jij......

Ik brand een kaarsje voor jouw milly en hoop dat je nooit vergeten zal worden.
Zo jong ,zo mooi ,zo vol met toekomst , zomaar weggerukt uit het leven , er zijn geen woorden voor.....................

Het meisjes schilderij

Nu even geen popje maar een schilderij van een meisje op een plankje hout van 15x 30 cm. Aan de bovenkant heb ik 2 gaatjes geboord zodat je het met een bijpassend lintje kunt ophangen.Mocht je denken hee ik vind zoiets ook leuk maar dan met andere kleuren of ander onderwerp dan wil ik dat in overleg met jouw en tegen kostprijs best maken........

Boris beer gaat verhuizen

Poe poe wat vliegt de tijd...
Deze beer heb ik vorige week in de vakantie gemaakt en staat netjes op mijn kastje te wachten tot dat hij op de foto mag.
Morgen gaat hij verhuizen naar een ander huis, een collega van mijn werk mag hem dan verzorgen , dus hup vandaag gaat hij nog even snel op de foto.......
Even voor de maat want op de foto lijkt hij best groot , als hij zit is hij 7,5cm hoog.